Groeten uit de Filipijnse rimboe

Hey Allemaal,

Afgelopen week was ik voor de tweede keer in het veld. De eerste dag was even spannend, want ik had weer een nieuwe onderzoeksassistent. Na de boodschappen zijn we afgereisd naar Masipi-oost. Eenmaal aangekomen, stonden we bij mensen onaangekondigd op de stoep, maar gelukkig mochten we daar verblijven. Het was een klein huisje gemaakt van hout. Ik mocht met Jeff samen de bed in de keuken delen. Wij zijn gelijk opstap gegaan, gesproken met belangrijke mensen en ons een beetje wegwijs gemaakt. Afgelopen week is alles goed gegaan voor mijn onderzoek. Ik wilde 15 mensen interviewen, en ik heb 25 formele interviews gedaan en 4 informele interviews gehouden. Ook ging het samenwerken met Jeff erg goed, hij heeft veel ervaring en een vlotte babbel, wat erg helpt in de Filippijnen.
Eenmaal aangekomen was ik gelijk een attractie voor de kinderen, want die hadden nog nooit een blanke gezien. Gelukkig zijn kinderen dan nog wel leuk. Een beetje Engels met ze praten en spelletjes spelen :D. Volwassenen staren je alleen aan en gaan dan in hun eigen taal tegen de buurman prten over mij. Ik raak hier wel een beetje gewend aan, maar in grote groepen is het nog wel lastig. Het leven in het gezin is af en toe druk, en soms lekker rustig. Het is helaas ’s avonds en in de nacht erg druk, geen minuutje stilte. Dus lekker slapen zat er niet in. Vooral de jongste dochter (1 jaar) was verschrikkelijk, meerdere keren per nacht is zij aan het krijsen. Ze zijn allemaal wel super aardig, de familie die er woont en de familie die de hele dag om het huis heen hangt. Ook kunnen ze lekker koken :D. Ik heb veel groenten, eieren en noodles bij mij rijst gehad. Maar ze hebben ook speciaal voor mij een kip geslacht (had niet gehoeven ;)) en mini visjes, garnalen en kreeften gemaakt. Ik heb veel leuke momenten met het gezin gehad, ook de communicatie was erg interessant, vanwege het gebrekkige engels. Wat wel in de Filipijnen is , is dat je nooit privacy heb, je deelt je ruimte altijd met anderen en bent daardoor verplicht om sociaal te zijn. Enigste moment dat ik even kon lezen, was tijdens de siesta ‘s middags. Iedereen gaat ‘s middags lekker binnen slapen. In die tijd lag ik lekker in de hangmat met een boek in mijn handen! En douchen in de ochtend was altijd interessant, want het doucheschermpje buiten, kwam maar tot me middel. Dus ik moest onhandig in de modder bukken om water over me heen te gooien. Dit is wel echt een ervaring, net zoals naar de wc gaan zonder wc papier ☺.
Overdag was ik veel met Jeff op pad, bij mensen langs gegaan, met mensen gepraat. Dit is erg interessant, ik kreeg steeds meer door hoe het boerenleven in de Filipijnen in elkaar zit. Ook weet ik nu veel meer over de houtkap. Enigste waar de meeste niets van weten, zijn de geldzaken, waar ik veel van over vraag. Het is hoe rijker, hoe meer ze weten. Hoe armer, hoe minder ze weten en vertrouwen op de rijken. Gelukkig praat iedereen heel open over hun financiën, dat maakt mijn onderzoek een stuk makkelijker.
Ik heb eigenlijk zoveel beleefd in een week dat ik pagina’s vol kan krijgen, maar dat zou voor jullie niet interessant zijn. Het is gewoon teveel om op te schrijven. Het is in ieder geval een leuke en geslaagde veldwerkweek geweest!
Helaas ga ik Masipi-oost nu verlaten en zal mijn volgende veldwerkweek in Masipi-west zijn. Dit is een paar km verderop met een andere bestuur. Ik zal waarschijnlijk elke keer rouleren van plek, zodat ik verschillende dorpen in mijn onderzoek kan vergelijken!